Biedermeier nareszcie razem

Bransoletkę nabyłam dawno, dawno temu. Zakochałam się w niej od pierwszego wejrzenia i po krótkim wahaniu (była naprawdę droga) kupiłam ją, spychając wyrzuty sumienia gdzieś głęboko, głęboko żeby mi nie psuły przyjemności.
I nigdy nie żałowałam. Kocham ją nadal taką samą miłością - jak wtedy gdy zobaczyłam ją po raz pierwszy. Jest bardzo solidna i ciężka, srebro grube, mocne i zwarte. Bursztyny... widać jakie.
Stara to rzecz, pochodzi z lat 20-30 z Niemiec, robota rzemieślnicza.
Tyle o niej wiedziałam.

Agulkę i jej zawieszkę spotkałam na Szafie. I zaniemówiłam z wrażenia :D
Obydwie szukałyśmy źródła - a dokładniej złotnika, który je zrobił - bo od razu widać, że wyszły z tej samej pracowni. To bardzo charakterystyczne wyroby.
Na zawieszce Agulki nie było oznaczeń - ale na mojej owszem - oprócz oznaczenia że jest to ręczna robota, była tez sygnatura manufaktury i artysty. Dzięki Agulce, która bardzo sprawnie porusza się po niemieckich forach - znawcy antyków zidentyfikowali nasze precjoza dość szybko. I faktycznie, dowiedziałyśmy się jaki artysta je wytwarzał i że rzeczywiście działał w dwudziestoleciu międzywojennym.
Oczywiście nie jest to stricte biedermeier, który jest nurtem znaczne wcześniejszym, jednak zawieszka jest wykonana właśnie w biedermaierowskim stylu który wywodzi się w końcu z Niemiec i Austrii - dlatego dałam taki tytuł.

Agulko dziękuję ci z całego serca, że zechciałaś połączyć ze sobą te dwa przedmioty - wyglądają razem cudownie.

Dziękuję Wam wszystkim tutaj na Szafie,że dzięki Wam mogę uzupełniać swoją kolekcję o tak niezwykłe egzemplarze. Mogę tylko dodać - po raz kolejny chyba - że cieszę się ogromnie że trafiłam na taki portal i takie pasjonatki, które potrafią zdobywać, pokazywać i dzielić się niezwykłymi skarbami :)