Wiktoriańskie noce

Od zarania dziejów ludzkość fascynowała się niebem,a nasi wiktoriańscy przodkowie szczególnie ukochali ten motyw.Trudno znaleźć wiktoriańską biżuterię bez niebiańskiej gwiazdy,czy księżyca.Powiadali nawet, że kobieta bez biżuterii jest jak nocne niebo bez gwiazd.W tych magicznych, ujmujących czasach symbolika miała ogromne znaczenie.Biżuteria zawierała wiadomości skryte pod postacią koloru, kształtu, każdy kwiat wyrażał inne uczucie... dziś ich mowa została prawie zapomniana... a wystarczy tylko wsłuchać się w ich czarowny język,by zrozumieć ukryte znaczenie biżuterii sentymentalnej... Mój naszyjnik to złotko double, schyłek epoki wiktoriańskiej.Masywny, złoty,miał rzucać się w oczy i robić wrażenie.Ręczna robota,wyginane płytki i ta jedna, zdobiona grawerowanymi gwiazdkami ( w nich drobne diamenciki) które miały wyznawać miłość, mówić "jesteś moją gwiazdą, tą najważniejszą na niebie". I czuję się w nim jak gwiazda,taka trochę mroczna, lunarna... w koronkowej, wiktoriańskiej sukni........... Noce takie są upalne i słowiki spać nie dają,a przez okno do mej izby jakieś strachy zaglądają.Gwiazdy gdzieś się pochowały i utonął księżyc w stawie, więc uciekłam z dusznej izby,po wilgotnej biegłam trawie.Wtedy się nieszczęście stało, och, tej nocy, tej czerwcowej, serce gdzieś się zapodziało, koło między Michałowej.No i jakże się tu dziwić, że zbłądziłam, aż zbłądziłam i pod miedzą Michałową, biedne serce, że zgubiłam.Straciliśmy je oboje, wśród rumianków i wśród mięty, lecz ty tego nie zrozumiesz,bo to sprawy nie dla świętych... Święty Antoni,serce zgubiłam... a wszystko przez te wiktoriańskie noce...